كان ياما كان

كان فيه عصفور

قلبه صغير

ريشه قصير

حلمه يرفرف بره السور

كان إنسان من طين ، من نور

كان بيدور ع اللى يخضر

قلب الناس القاسى البور

كان ياما كان قلب الحدوتة رق و حن

على البنوتة فى زمن اتجن

زمن الناس فى قلوبها وحوش

زمن الغاب و الناب و وشوش

تحزن غش و تضحك زور

كان ياما كان أحلام بضفاير قلب و بس

ذنبها إيه لو قلبها طاير حب و حس

بنوتة فى حدوتة تنام

و بتجرى وراها الأيام

هى و كل بنات الحور