ساكن قصادى وبحبة بحبه واتمنى اقابله

فكرت اصارحة لكن ابدا مقدرش اقولة وفضلت
استنى الايام فميعاد ميسهر

وميعاد ميرجع

وفكل خطوة ارسم احلام تكبر فقلبى

والقلب يسمع واقول مسيرة يحس بيا لو يوم
صادفنى وسلم عليا

هيلاقى صورتة ساكنةفعينيا

ويحس بيها رعشة ايديا

كنت حسة ان حبة كل مادة كان بيكبركان بيكبر

ابقا عايزة لو يكونلى قلب غير قلبى الصغير

فضلت امانى مع الليالى

تقرب حبيبى اللى ساكن قصادى

حبيبى اللى ساكن

اللى ساكن قصادى وبحبة

وفى يوم صحيت على صوت فرح بصيت من الشباك

زينة وتهانى وناس كتير جايين هنا وهناك

شاورولى بايديهم وقالولى عقبالك

هللت من الفرحة

هللت من الفرحة

وسالت قالو جارك حبيبى اللى ساكن

اللى ساكن قصادى وبحبة

رحت الفرح بالليل ورسمت فعينيا الفرحة

ساعة ماكان بيشيل بايدية وبعينية الطرحة

شربت شرباتهم وانا قاعدة بصالهم

لحد ماقاموا ومشيت اوصلهم

حتى الامل مبقاش من حقى افكر فية بعدالليلة دى خلاص بقا غيرى اولى بية

وتهت وسط الزحام ماحد حاسس بى

عايزة اجرى اجرى اجرى وارجع اتوه والناس يقولوا حاسبى

ناس فى طريق النور مابين فرح وشموع وانا فى طريق مهجور ومنوراه الدموع

ولقيتنى فايتة من جنب بابه لاهو دارى بقلبى ولا باللى نابة

وياويلى من طول غيابة وياويل ايامى من جرح عذابة

عذاب الجرح اللى فاتهلى وسابة ساكن فقلبى

ساكن قصادى وبحبة بحبة حبيبى ساكن حبيبى ساكن قصادى وبحبة