لما رميت الشبك

طلع الشبك خااااااالى

وايش يعمل الى اتشبك فى الحب يا غالى

هحكى الحكايه كلها وهقولها والله الغنى

الحب مهما هتعملو لفى فقير ولا غنى

كان فى ولد ملوش بلد غير عين حببتو المخلصه

فلاح وغاوى يقول غناوى وبيلعب الخيل والعصى

قام الولد لم البلد وراح لبوها فى المسا

يطلب اديها وينول موراده ويكتب كتابه تانى مسا

قالو ابوها مهرها غالى اوى تشوف معاه الويل والاسى

قالو يا عمى متزودش همى الحب ازاى يتنسى

خرج الولد بره البلد يشوق فى بلاد ربنا

يتعب ويشقا لكنو عارف ان المعين دا ربنا

خرج الولد بره يشوق فى بلاد ربنا

رجع الولد تانى البلد ومعاه يا ناس من الخير مدد

الكل وسع للولد ومعاه من الخير مدد

حببته فرحت بيه اوى

فرحت بيه اوووووووووى

ملحب كان بنهوم اوى رجع الولد نفس المكان

وخواته واصحابه وجران

وشاف كمان حبه الى كان بدر وقمر

طلب اديها من زمان والمهر كان وليه صدر

ابوهااا قال ليناا الشرف

والحكم لو فى الحال صدر

فرح الولد عمر بيوت وعاش فى البلد من غير حسود

والفرح بقاا ملوش حدود

والكل فرح فى البلد

ادى الحكايه كلها قولت انا والله الغنى

الحب مهما هتعملو لفيه فقير ولا الغنى

ودى الحكايه كلها حكتها والله الغنى