قصة الامس

انا لن اعود اليك مهما استرحمت دقات قلبى

انت الذى بدأ الملالة والصدود وخان حبى

فاذا دعوت اليوم قلبى للتصافى لا لا لن يلبى

كنت لى ايام كان الحب لى امل الدنيا ودنيا املى حين غنيتك لحن الغزل بين افراح الغرام الاولى

وكنت عينى وعلى نورها لاحت ازاهير الِصبا والفتون

وكنت روحى هام فى سرها قلبى ولم تدرك مداها الظنون

وعدتنى ان لا يكون الهوى مابيننا الا الرضى والصفا وقلت لى ان عذاب النوى بشراتها فىنا بقرب اللقاء

ثم اخلفت وعودك طاب فيها خاطرى هل توسمت جديداً فى غرام ناظرى

فغرامى راح ياطول .... اليك وانشغالى فى ليالى السهد والوجد عليك

كان عندى وليس بعدك عندى نعمة نعمة من تصوراتى ووجدى

يا ترى ماتقول روحك بعدى فى ابتعادى وكبريائى وزهدى

عش كما تهوى قريباً اوبعيداً حسبُ ايامى جراح ونواح ووعودا ولياليا ضياع وجحودا ولقاء وعلى ان يترك القلب وحيدا

يسهر المصباح والاقداح والذكرى معى

وعيون الليل يخبو نورها فى ادمُعى

يال ذكراك التى عاشت بها روحى على الوهم سنينا

قصة امس اُناجيها واحلام غدِ وامانىُ حسان ٌ رقصت فى معبدى وجراح مُشعلات ٌ نارها فى مرقدى وسحاباتٌ خيال ٍ دائم ٍ كالابدِ

انت الذى بداء الملالة والصدود وخان حبى فاذا دعوت اليوم قلبى للتصافى لالا لن يُلبى