ببص فى لبس وف شكلى ونومى برحتى او اكلى ونعمت ناس بتتحمل وقلبى الى اتخنق فرح وبحمد ربى بزيادة وبفرش ارضى سجادة وببدا يومى كالعادة بركعة وصفحة من القران وقابل ناس وبتعامل محدش فى الحياة كامل وطول ما بنمشى بنقابل هموم وتعب فى كل مكان ولو زاد تعبى بدعيلو وطول الليل بصلىلو فى لحظة الهم بيشيلة وبرجع اقوى زى زمان ولو تشغلنى احوالة تملى معايا ينزالو عشان ميفوتش عنى الفرح وناس عيشنها بمظاهر بتحكم بس بالظاهر ودا مش حضن