كان ياما كان كان فيه عصفور قلبه صغير ريشه قصير حلمه يرفرف بره السور كان إنسان من طين ، من نور كان بيدور ع اللى يخضر قلب الناس القاسى البور كان ياما كان قلب الحدوتة رق و حن على البنوتة فى زمن اتجن زمن الناس فى قلوبها وحوش زمن الغاب و الناب و وشوش تحزن غش و تضحك زور كان ياما كان أحلام بضفاير قلب و بس ذنبها إيه لو قلبها طاير حب و حس بنوتة فى حدوتة تنام و بتجرى وراها الأيام هى و كل بنات الحور